Γράφει ο Δευκαλίων
Λίγες ημέρες πριν το τέλος του 2010 και οι ετήσιες αποδόσεις των περισσότερων χρηματιστηρίων διεθνώς διαμορφώνονται ως εξής:
· Ας πάρουμε πρώτα τα χρηματιστήρια των ανεπτυγμένων χωρών (εντός παρένθεσης οι ετήσιες αποδόσεις του 2009). Προηγούνται τα χρηματιστήρια των Βόρειο-Ευρωπαϊκών Βιομηχανικών Εξαγωγικών Χωρών της ΕΕ, Στοκχόλμη 21,73%, Ελσίνκι 18,7%, Φρανκφούρτη 16,98% (24,97 %) και Όσλο 15,04%. Ακολουθούν τα χρηματιστήρια του Λονδίνου 11,01% (22,62%) και της Νέας Υόρκης 10,72% (20,15%)...
· Αν κοιτάξουμε τα χρηματιστήρια των αναδυόμενων οικονομιών, βλέπουμε να προηγείται η Μπανγκόκ 38,79% και να ακολουθούν η Μανίλα 36,47% (61,94%), η Κωνσταντινούπολη 25,62%, ενώ πολύ πίσω βρίσκονται τα χρηματιστήρια της Βομβάης 14,68% και της Μόσχας 13,59% (131,07%). Τέλος, έχουμε και αρνητική απόδοση στο Σαν Πάολο -0,74% (81,88%).
Αυτή η πολύ καλή εικόνα, διαφέρει κατά πολύ από την ζοφερή εικόνα που είχε διαμορφωθεί στο τέλος του α’ εξαμήνου 2010. Χαρακτηριστικά αναφέρουμε ότι στα τέλη Ιουνίου οι ετήσιες αποδόσεις ήταν στην Φρανκφούρτη -2,0 %, στο Λονδίνο -10,62%, στην Νέα Υόρκη -7,11%, στην Μανίλα μόνο +7,81%, στην Μόσχα -15,22% και στο Σαν Πάολο -10,44%.
Βλέπουμε λοιπόν ότι έχουμε μία αναστροφή της αρνητικής τάσης στο β’ εξάμηνο 2010, την οποία όμως δεν ακολουθεί η μεγαλύτερη παραγωγική δύναμη του πλανήτη, η Κίνα. Χαρακτηριστικά αναφέρουμε ότι ενώ στο χρηματιστήριο της Σαγκάης, το 2009 καταγράφηκε ετήσια απόδοση 79,18%, στο α’ εξάμηνο 2010 έχουμε και εκεί αρνητική απόδοση -27,29%, η οποία όμως και στο β’ εξάμηνο συνεχίζει να παραμένει αρνητική, αφού στο τέλος του 2010 καταγράφεται αρνητική ετήσια απόδοση -15,13%.
Τι συμπέρασμα μπορεί να εξαχθεί από όλα αυτά;
Ενώ η Οικονομική κρίση χτυπά όλα ανεξαιρέτως τα χρηματιστήρια, το α’ εξάμηνο του 2010 (έχουμε παντού αρνητικές αποδόσεις εκτός από την Μανίλα), μόλις τίθεται σε εφαρμογή το μοντέλο του νομισματικού πολέμου (Ελληνική Δημοσιονομική Κρίση τέλος του α’ εξαμήνου 2010), τα χρηματιστήρια της Νέας Υόρκης, του Λονδίνου και των Βόρειο-Ευρωπαϊκών Εξαγωγικών Χωρών της ΕΕ που συμμετέχουν σε αυτό το «νομισματικό παίγνιο», ανακάμπτουν «τραβώντας» προς τα πάνω και αναδυόμενες οικονομίες, που είναι όμως προσδεμένες με το δολάριο (Μανίλα, Κωνσταντινούπολη).
Τα χρηματιστήρια όμως των χωρών του BRIC (Βραζιλία, Ρωσία, Ινδία, Κίνα), είτε δεν ...ακολουθούν (Βραζιλία, Κίνα), είτε ακολουθούν με σαφώς ηπιότερους ρυθμούς (Ινδία, Ρωσία). Γεγονός που δεν δικαιολογείται για τις χώρες του BRIC, όπου καταγράφονται είτε τερατώδεις ρυθμοί ανάπτυξης (Κίνα, Ινδία, Βραζιλία), είτε αυξημένο γέω-οικονομικό μέγεθος (ορυκτός πλούτος Ρωσίας).
Κατά την γνώμη μας, η απλή παρατήρηση αυτών των μεγεθών και τα όσα συμβαίνουν αυτές τις ημέρες στην Κίνα, αποδεικνύουν ότι έχει αρχίσει μέσω του «νομισματικού παιγνίου» (συμφωνημένος εξ αρχής νομισματικός πόλεμος), η μεταφορά πόρων από τις αναδυόμενες οικονομίες προς την μητροπολιτική δύση.
Η απότομη αύξηση της τιμής του πετρελαίου, σημαίνει για εμάς, ότι η Ρωσία θυμήθηκε το παρελθόν της, δηλαδή τον ρόλο της σαν υπερδύναμη και την συμφωνία της Γιάλτας, εγκαταλείποντας το στρατόπεδο των αναδυόμενων οικονομιών για να επανα-προσχωρήσει στο στρατόπεδο των μεγάλων αυτοκρατοριών.
Βέβαια, όλα αυτά αυτή την στιγμή βασίζονται σε μία απλή μελέτη χρηματιστηριακών δεικτών, άρα ο κίνδυνος του λάθους είναι και υπαρκτός και μεγάλος. Η συνεχής παρατήρηση και μελέτη θα αποδείξει το βάσιμο ή αβάσιμο αυτής της υπόθεσης εργασίας και αυτό φυσικά θα κάνουμε με μεγάλη προσοχή και επιμέλεια όλο το επόμενο χρονικό διάστημα.
Και ενώ συμβαίνουν όλα αυτά τα παγκόσμια και σπουδαία…
Η χώρα μας, αφού έπαιξε ηθελημένα ή αθέλητα τον ρόλο «του τρελού του χωριού» στο «νομισματικό παίγνιο», βλέπει το Χρηματιστήριο της να κατρακυλά στην τέλεια επενδυτική απαξία μέσα στο 2010 (παγκόσμιος πρωταθλητής σε ετήσια αρνητική απόδοση το 2010), και το Ελληνικό spread να υπερίπταται, ανεβάζοντας κατακόρυφα το κόστος δανεισμού των Ελληνικών επιχειρήσεων και τον πληθωρισμό!
Και όλα αυτά, ενώ ο Γιώργος Παπανδρέου μας διαβεβαιώνει ότι τα δύσκολα είναι πίσω…
Εμείς, με αυτά που γράψαμε πιο πάνω, βλέπουμε ότι τα πολύ δύσκολα είναι μπροστά.
Ευχόμαστε να διαψευσθούμε και να βγει, έστω και μία φορά, αληθινός ο Πρωθυπουργός.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου