Κάτι τέτοιο, στην Ελλάδα για παράδειγμα, δεν συνέβη ποτέ. Και δείχνει ότι στο dna των Ιρλανδών υπάρχουν σοβαρές δόσεις από πολιτικό ρεαλισμό: Γνωρίζουν ότι για να πολλαπλασιάσουν τις πιθανότητες να πετύχουν τους αντικειμενικούς στόχους τους, χρειάζεται να έχουν τη δυνατότητα παρέμβασης και στις δυο πλευρές του λόφου. Τόσο με τα όπλα, όσο και χωρίς.
Δεν είναι τυχαίο ότι τόλμησαν ακόμη και τη Μάργκαρετ Θάτσερ να αποπειραθούν να δολοφονήσουν, αλλά παράλληλα να διεκδικούν με θέρμη την ένταξη της χώρας τους στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Γι’ αυτό και δεν είναι τυχαίος, ούτε φυσικά και απρόσμενος, ο τρόπος με τον οποίο υποδέχτηκαν την υποχρεωτική προσφυγή της Ιρλανδίας στον μηχανισμό στήριξης της τρόικας.
Οι πολίτες κόντεψαν να γκρεμίσουν τα σίδερα του περιβάλλοντος χώρου του Κοινοβουλίου, απειλώντας να εισβάλλουν στο κτίριο… για τα περαιτέρω, με τους πολιτικούς ταγούς του τόπου. Οι δε δημοσιογράφοι, κάνουν ερωτήσεις τόσο επιθετικές και… to the point, που οι δικοί μας, αυτοί που τελειώνουν τα γνωστά ιδιωτικά ΙΕΚ της διαπλοκής, δεν τολμούν να κάνουν ούτε… στην παρέα τους, μεταξύ συγγενών και φίλων.
Οι Ιρλανδοί είναι ένας πραγματικά περήφανος λαός. Και θα έπρεπε να παραδειγματιστούμε. Να τους θαυμάσουμε. Είναι προφανές ότι ο γιος του Ανδρέα, δεν θα μπορούσε να σταθεί ούτε μισό λεπτό στην απαιτητική πολιτική ζωή της Ιρλανδίας. Ενώ εμείς, τον ψηφίσαμε μέχρι και για Πρωθυπουργό.
Μάλλον όμως, για όλα… φταίει το όνομα, που ο εθνικιστής Άρθουρ Γκρίφιθ επέλεξε για το πολιτικό σκέλος του ΙΡΑ. «Σιν Φέιν» σημαίνει, «εμείς οι ίδιοι», «εμείς μόνοι μας». Και η τελευταία φορά που οι Έλληνες ήμασταν μόνοι μας, ήταν προτού ο… λοιμός σκοτώσει τον Περικλή, και οι Σπαρτιάτες κερδίσουν τον Πελοποννησιακό Πόλεμο.
Η Μαρίκα Λυσιάνθη είναι ιστοριοδίφης
Η Blog λέει: Ο Άρθουρ Γκρίφιθ ήταν δημοκρατικός ηγέτης που διεξήγαγε εθνικοαπελευθερωτικό αγώνα. Αισθανόμαστε την ανάγκη να "διορθώσουμε" τη συντάκτρια του άρθου, διότι ο όρος "εθνικιστής" είναι παρεξηγημένος στην Ελλάδα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου