Πολύ περισσότερο τον ακούγαμε από τις Βρυξέλλες ως επίτροπο Περιβάλλοντος, παρά τώρα από την Αθήνα! Γιατί αυτή η αφωνία; Οσοι τον ξέρουν από παλιά, έχουν εικόνα του ανδρός: ποτέ δεν έλεγε......
πολλά, πάντα όμως μιλούσε όταν είχε κάτι να πει. Ολον αυτό τον καιρό δεν έχει κάτι να πει δημοσίως; Οι άνθρωποι που συνομιλούν μαζί του, μεταφέρουν την αμηχανία του για όσα γίνονται, αλλά και για όσα παραλείπονται.
Βλέπει πελώριες αδυναμίες στην κυβέρνηση και, ταυτόχρονα, ακραίο λαϊκισμό στις εξαγγελίες της ΝΔ. Δεν μπορεί να αναδείξει τις πρώτες χωρίς να καυτηριάσει τον δεύτερο. Δεν μπορεί να μιλήσει για την αποτυχία των στόχων του προϋπολογισμού χωρίς να αποδομήσει την άποψη Σαμαρά για μηδενισμό του ελλείμματος σε ένα χρόνο. Γι' αυτό και προτιμά τη σιωπή, που ουσιαστικά ακυρώνει το ρόλο του. Αλλωστε, δεν πιέζεται και από πουθενά να μιλήσει. Ο Σαμαράς δεν δείχνει να αποδίδει ιδιαίτερη σημασία στην παρουσία του.
Το οικονομικό του πρόγραμμα με άλλους το συζητά -και ας είναι τύποις αρμόδιος ο Δήμας- και τις κρίσιμες πολιτικές αποφάσεις με ένα κύκλο στενών συνεργατών τις παίρνει... Οσο περνάει ο καιρός, ο πρώην επίτροπος βεβαιώνεται ότι ο αρχηγός της ΝΔ απλώς τον ήθελε για τη βιτρίνα.
Για τίποτα άλλο...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου