ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΑΝΑΠΕ...

Από τον ΑΓΓΕΛΟ ΠΥΡΙΟΧΟ Δεν τον σηκώνεις εύκολα τον Έλληνα από τον καναπέ. Δε βγαίνει με το παραμικρό στους δρόμους. Πρέπει να υπάρχει πολύ σοβαρός λόγος. Να έχουμε πάρει πανευρωπαϊκό, μια Γιουροβίζιον, η ομάδα σου το πρωτάθλημα, άντε να είσαι οπαδός του Ηρακλή. Αυτά και πολλά είναι. Παλιά έβγαινε και για πολιτικούς. Στον Καραμανλή για το «έρχεται-έρχεται», στον Ανδρέα για το «μαζί σου Ανδρέα για μια Ελλάδα νέα», άντε στην Ομόνοια με τον Γαρουφαλλιά για το αθάνατο «όχι τζατζίκι στο σουβλάκι». Αυτοί μάλιστα, ήταν σοβαροί λόγοι. Όπως ήταν η επέτειος του Πολυτεχνείου. Στην αρχή. Επί δεξιάς Καραμανλή. Μετά δεν είχες λόγο να πας. Όταν στην εξουσία ήταν οι «αγωνιστές» της λευτεριάς. Τι να φωνάξεις όταν καταθέτει στεφάνι ο Τσοχατζόπουλος. Η Δαμανάκη. Ο Λαλιώτης. Δεν το ήθελαν οι άνθρωποι, αλλά με την παρουσία τους υποβάθμισαν την επέτειο. Οπότε πήγαινες στο Πολυτεχνείο μόνο αν σου άρεσε το σουβλάκι. Μετά το κόψανε κι αυτό. Σήμερα μόνο ναρκωτικά πωλούνται ελεύθερα μετά τη δύση του ηλίου και με την άδεια της Αστυνομίας. Μετά από χρόνια ξαναβγήκε ο Έλληνας για το ασφαλιστικό της Πετραλιά. Δεν ήταν χειρότερο από του Λοβέρδου, άλλο όμως να σε στέλνει στα 65 μετά από 40 χρόνια εργασίας το φτωχόπαιδο Λοβέρδος, άλλο η Φάνη Πάλλη Πετραλιά με τις επιχειρήσεις. Είναι θέμα γούστου. Βίτσιου αν θέλετε. Την κάψανε την Αθήνα τότε. Ενώ τώρα καίνε μια τράπεζα με 4 θύματα και τον προβληματίζουν τον Έλληνα. Περισσότερα...