Του Μιχάλη Ιγνατίου
Προκάλεσε ο Εγκεμέν Μπαγίς μιλώντας στην κυπριακή εφημερίδα Σημερινή, αλλά την ίδια στιγμή αποκάλυψε και τις προθέσεις της Άγκυρας εναντίον της Κύπρου, όπως και την καλή διάθεση της χώρας του να συνεργαστεί με την Ελλάδα υπό τον όρο της από κοινού διαχείρισης των πόρων του Αιγαίου Πελάγους. Ο Τούρκος υπουργός Επικρατείας και επικεφαλής των διαπραγματεύσεων για ένταξη στην Ευρωπαϊκή Ένωση απείλησε εμμέσως πλην σαφώς την Κυπριακή Δημοκρατία και δεν είναι υπερβολή να υποστηρίξει κανείς ότι ο εκβιασμός του πολέμου ήταν ορατός στα λόγια του, ιδιαίτερα στην περίπτωση που η Άγκυρα αποσύρει το ενδιαφέρον της και τερματίσει τις συνομιλίες με τις Βρυξέλλες...
«Η Τουρκία», προειδοποίησε ο φανατικός ισλαμιστής πρώην μεταφραστής του Ταγίπ Ερντογάν που νόμισε ξαφνικά πως έγινε… Προφήτης, «είναι έτοιμη για τη μεγάλη λύση, η Τουρκία είναι έτοιμη για άμεση λύση, η Τουρκία είναι έτοιμη για μη λύση, η Τουρκία είναι επίσης έτοιμη για μια μεγάλη κρίση. Είμαστε έτοιμοι για όλα».
Η αλήθεια –πέραν της απειλής για κρίση– είναι εντελώς διαφορετική και ουδείς στον ελληνικό και το διεθνή χώρο πρέπει να έχει την παραμικρή αμφιβολία ότι η Άγκυρα ροκανίζει το χρόνο έως ότου «βαρεθούν οι Ελληνοκύπριοι και παραδοθούν». Και, δυστυχώς, στην κυπριακή κοινωνία είναι εμφανής η κούραση από την απουσία λύσης με αποτέλεσμα να ακούγονται κουβέντες για συνθηκολόγηση, ακόμα και για διχοτόμηση. Δυστυχώς πολλοί άνθρωποι ξεχνούν ότι το πραξικόπημα και η εισβολή, το δίδυμο έγκλημα εναντίον της Κύπρου, σχεδιάστηκε με στόχο τη διχοτόμηση για να εξυπηρετηθούν τα αμερικανικά στρατηγικά συμφέροντα στην περιοχή. Άρα, όσοι ζητούν διχοτόμηση εξυπηρετούν στην άγνοιά τους τα συμφέροντα των ξένων, και ειδικά αυτών που δημιούργησαν το πρόβλημα. Η διχοτόμηση δεν είναι λύση, ακόμα και εάν μέσω αυτής εξυπηρετείται η ανάγκη για «ένα καθαρά ελληνικό κομμάτι» στο νησί.
Οι απειλές του κ. Μπαγίς, σε συνδυασμό με άλλες δηλώσεις και κινήσεις της τουρκικής πλευράς, θα έπρεπε να συνετίσουν την Αθήνα και τη Λευκωσία, που δείχνουν να μην έχουν στρατηγική αντιμετώπισης της λαίλαπας που ετοιμάζει η Τουρκία, ενώ την ίδια στιγμή δεν αντιλαμβάνονται και τα αυτονόητα: ότι η τουρκική πλευρά εκμεταλλεύεται και την παραμικρή υποχώρηση και την αντιμετωπίζει ως δεδομένη. Οι εκβιασμοί του Τούρκου υπουργού Επικρατείας έπρεπε να καταγγελθούν με τον πλέον ισχυρό τρόπο. Αποτελούσαν και μια καλή ευκαιρία για να παρουσιαστεί διεθνώς το πραγματικό πρόσωπο της Τουρκίας. Η αναιμική φραστική αντίδραση αποτελεί ομολογία ενοχής για τις υπόγειες διαδρομές που επέλεξε η διπλωματία μας.
Η σημερινή κυβέρνηση, όπως και οι προηγούμενες, δεν απείλησαν ποτέ την Τουρκία. Ούτε είχαν ούτε έχουν αυτή τη δυνατότητα, διότι έτσι κι αλλιώς επέλεξαν το «δρόμο της ειρήνης» όπως έδειξε η στάση του τότε πρωθυπουργού στα Ίμια. Ήταν μια στάση συνετή για τους οπαδούς του και προδοτική για τους αντιπάλους του. Δεν έχει σημασία ποιος έχει δίκιο, διότι το μόνο που μετρά σε τέτοιες περιπτώσεις είναι το αποτέλεσμα. Κι όπως οι πάντες γνωρίζουν, το Γενάρη του 1996 δεν εξυπηρετήθηκαν τα ελληνικά συμφέροντα…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου