Το κυβερνητικό φετίχ του ψηφιακού στην εκπαίδευση

Από το Μαρικάκι

«Όλα σε ένα, νοικοκυρεμένα». Πώς τα φέρνουν οι καιροί και ήρθε το διαφημιστικό σλόγκαν μιας εκ των κραταιών τραπεζών, από αυτές που η κυβέρνηση πασχίζει να μη θιγούν από την κρίση, φορτώνοντας τα βάρη στην κοινωνία, και αναγορεύεται σε μότο του υπουργείου Παιδείας.
Γιατί μπορεί οι στρόφιγγες προς τις τράπεζες να είναι ακόμη ανοιχτές, αλλά προς την κοινωνία έχουν κλείσει με το ‘’μάδημα’’ της κοινωνικής πολιτικής να βρίσκεται ήδη σε προχωρημένο στάδιο...

Σε αυτό το πλαίσιο και υπέρ εισφορών στον κουμπαρά του ΔΝΤ, το υπουργείο παρουσίασε νομοσχέδιο το οποίο επιγράφει «Αναδιάρθρωση δομών υποστήριξης τους Παιδαγωγικού, Εκπαιδευτικού και Ψηφιακού σχεδιασμού του Υπουργείου Παιδείας» με αντικείμενο μερική «εκλογίκευση δαπανών» από το κομμάτι του εκπαιδευτικού σχεδιασμού και στροφή της χρηματοδότησης στην ψηφιακή υποστήριξη της πολιτικής του υπουργείου:

«Οι προτεινόμενες αλλαγές» λέει το Δελτίο Τύπου «υπογραμμίζουν την ανάγκη του Υπουργείου να έχει στη διάθεση του ικανοποιητικά εργαλεία για την υποστήριξη της πολιτικής του[η οποία αγνοούμε αν έχει καθόλου σχέση με την εκπαίδευση], όπως γίνεται σε όλες τις χώρες του εξωτερικού». «Όπως κάνουν οι ξένοι». Ισχύει, δεν ισχύει οι κάθε λογής βίαιοι «εκσυγχρονισμοί» της κυβέρνησης περνούν μέσα από την καλλιέργεια του επαρχιωτισμού.

Τι άνεμο αλλαγής φέρουν λοιπόν οι παραπάνω προτεινόμενες αλλαγές; Καταργούνται τέσσερις οργανισμοί με «αλληλεπικαλυπτόμενες», όπως αναφέρεται, αρμοδιότητες: το Παιδαγωγικό Ινστιτούτο, το Κέντρο Εκπαιδευτικής Έρευνας, το Ινστιτούτο Παιδείας Ομογένων και Διαπολιτισμικής Εκπαίδευσης και ο Οργανισμός Επιμόρφωσης Εκπαιδευτικών. Οι αρμοδιότητές τους περνούν σε έναν ενιαίο φορέα άμεσα εποπτευόμενο από το υπουργείο. Στο μεταξύ καταργείται και ο Οργανισμός Έκδοσης Διδακτικών Βιβλίων (ΟΕΔΒ) και οι αρμοδιότητές του μεταφέρονται στο Υπουργείο ενώ στη θέση του ενισχύεται – τουλάχιστον κατά τας Γραφάς του νομοσχεδίου - ο ρόλος του Πανελλήνιου Σχολικού Δικτύου (ΠΣΔ). Το ΠΣΔ είναι ένα ηλεκτρονικό δημόσιο δίκτυο που προσφέρει σειρά εφαρμογών υποστηρικτικών της εκπαίδευσης και τώρα θα αναλάβει και την παραγωγή και διακίνηση των σχολικών βιβλίων. Ήδη γράφτηκε ότι το νομοσχέδιο υποκρύπτει το σχεδιασμό κατάργησης της δωρεάν διανομής των βιβλίων, αφού ένα μέρος του κόστους μετακυλίεται στα σχολεία και τους γονείς που θα αναλαμβάνουν να τα εκτυπώσουν καθώς θα διατίθενται μόνο σε ψηφιακή μορφή. Η Διαμαντοπούλου το διέψευσε χθες αλλά ποιος δίνει βάση στα λεγόμενα της κυβέρνησης του «πιο ψεύτη πρωθυπουργού» πλέον;

Στο μεταξύ, την ώρα που δεν περισσεύει ούτε γιουροσέντ για εκπαιδευτικούς, το ΠΣΔ θα απορροφήσει κονδύλια και από τον Τακτικό Προϋπολογισμό και από το πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεων του υπουργείου και από το ΕΣΠΑ, αφού αποτελεί βασικό άξονα του διαμαντοπούλειου Νέου Σχολείου. Το ΠΣΔ θα υποστηριχθεί από το Ερευνητικό Ακαδημαϊκό Ινστιτούτο Τεχνολογίας Υπολογιστών (Ε.Α.Ι.Τ.Υ.) το οποίο «εξελίσσεται στο βασικό κόμβο συνολικών ψηφιακών εφαρμογών και μέσων στην εκπαίδευση» που ουσιαστικά θα αποτελέσει τη βάση ενός νέου φορέα με τη μορφή νομικού προσώπου ιδιωτικού δικαίου «μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα» με έδρα την Πάτρα. Σε αντίθεση με τον φορέα που θα συμπεριλάβει τους καταργούμενους παιδαγωγικούς κι εκπαιδευτικούς φορείς, που θα έχει το χαρακτήρα ΝΠΔΔ.

Αν καταλάβαμε καλά, το Νέο Σχολείο αντιλαμβάνεται ως πρόοδο την ψηφιακή του επίφαση – μέγιστο φετίχ της κυβέρνησης – και όχι το ίδιο το περιεχόμενο της εκπαίδευσης, επί του οποίου η επέλαση του ΔΝΤ έχει ήδη ξεκινήσει. Ο «ψηφιακός σχεδιασμός» γίνεται ισότιμος αν όχι βαρύτερος τους εκπαιδευτικού και παιδαγωγικού σχεδιασμού. Η χρήση των υποστηρικτικών εργαλείων μετατρέπεται σε αυτοσκοπό, άνευ λοιπού περιεχομένου, ενισχύοντας και την αντίστοιχη αγορά προϊόντων νεάς τεχνολογίας. Σε λίγο ο Παπανδρέου θα διαφημίζει μόνος του στα σχολεία τα καλούδια της Microsoft. Αλλά ακόμα και αυτή η ψηφιακή φάση που ανακοινώνεται με τυμπανοκρουσίες, άραγε πόσο θα κρατήσει;

H Blog συμπληρώνει και λέει: Όλο αυτό που μεθοδεύει η κυβέρνηση δεν είναι τίποτα άλλο από την ολοκλήρωση του Οργουελιανού εφιάλτη στην Παιδεία. Δίχως γραπτά κείμενα τυπωμένα σε χαρτί, κατά το λατινικό scripta manent (τα γραπτά μένουν), το σχολαστικό σύστημα απόλυτου ελέγχου διαμόρφωσης (και όχι εκπαίδευσης) υποδουλωμένων προσωπικοτήτων θα μπορεί, ανά πάσα στιγμή μέσω της τεχνολογίας, να επεμβαίνει και να αλλάζει τη διδακτέα ύλη "εξαφανίζοντας" κάθε προηγούμενη περιττή ή μη αποδεκτή "αίρεση".

Οι τυραννίες του παρελθόντος έκαιγαν βιβλία και ξαναέγραφαν άλλα, σύμφωνα με τα συμφέροντά τους, για να εξαφανίσουν τη γνώση και να χειραγωγήσουν - προβατοποιήσουν τους ανθρώπους. Οι σύγχρονες νεοφιλελεύθερες τυραννίδες απλώς τα αντικαθιστούν με τα απολύτως ελεγχόμενα (ανά πάσα στιγμή) "ψηφιακά μέσα". Ο μόνος εκσυγχρονισμός εδώ είναι στον άμεσο (και "οικονομικό") ελέγχο της εκπαίδευσης, δυνατότητα που προσφέρει η νέα τεχνολογία, δίχως να χρειάζεται να τυπώνουν νέα συγγράμματα από την αρχή και δίχως τον "κίνδυνο" να υπάρχουν και τα παλαιότερα αποσυρμένα, πάντα διαθέσιμα για "σύγκριση" ή για "αναίρεση" των νέων.

Για παράδειγμα, εάν η κυρία Δραγώνα ήθελε να "διδάξει" ότι δεν υπάρχει ελληνικό έθνος, θα μπορούσε να το πράξει άμεσα στο σύνολο της ψηφιακής διδακτέας ύλης, δίχως να χρειαστεί να γράψει και να τυπώσει καινούργιο βιβλίο και δίχως να μπει στον κόπο να αποσύρει και να εξαφανίσει το προηγούμενο που έλεγε ότι υπάρχει ελληνικό έθνος!

Όλο αυτό αποσκοπεί στην ολοκληρωτική παραγωγή αποβλακωμένου και πειθήνιου εργατικού δυναμικού δίχως καμία κριτική ικανότητα.

Σε καμία περίπτωση δεν δαιμονοποιούμε την τεχνολογία, αλλά σε κάθε περίπτωση υπερασπιζόμαστε το μέτρο μεταξύ αυτής και του παραδοσιακού βιβλίου, που κανένα ψηφιακό υποκατάστατο δεν μπορεί να αντικαταστήσει!

Φασίστες της κυβέρνησης, σε κάθε μισάνθρωπο σχεδιασμό σας είμαστε εδώ, ένα βήμα μπροστά, για να τον αποκαλύπτουμε στον ελληνικό λαό!