“Το αργείτε πολύ το πράγμα με τα νησιά!”

Νέο… αποικιοκρατικό δημοσίευμα στο Bloomberg Του Παναγιώτη Γκρουμούτη Όσοι μέχρι σήμερα πίστευαν πως μόνον ο θρυλικός Σκορπιός του Αριστοτέλη Ωνάση ενδέχεται να αλλάζει χέρια, εφόσον η εγγονή και κληρονόμος του Αθηνά βάλει τελικά «πωλητήριο» στο διάσημο νησί, πλανώνται πλάνην οικτρά! Κι αυτό γιατί η πραγματικότητα θέλει όχι ένα ή δύο, αλλά συνολικά έντεκα ελληνικά νησιά να διατίθενται αυτή την εποχή προς πώληση στην διεθνή αγορά ακινήτων. Και μπορεί προ μηνών Γερμανοί βουλευτές να σύστηναν σκωπτικά στην ελληνική κυβέρνηση να πουλήσει μερικές βραχονησίδες για να ξεπληρώσει τα δημοσιονομικά ελλείμματα της χώρας, κάποιοι ιδιώτες όμως έχουν ήδη κάνει πράξη τη "συμβουλή" αυτή και μέσω εξειδικευμένης κτηματομεσιτικής εταιρείας έχουν βγάλει στο «σφυρί» τουλάχιστον 11 ελληνικά νησιά, τα οποία μάλιστα διαφημίζει ως «το απόλυτο status symbol που μπορεί να αποκτήσει κανείς με μέσο κόστος που δεν ξεπερνάει τα δύο εκατομμύρια δολάρια –λιγότερα ακόμη και από ένα χειμερινό σαλέ στο Άσπεν»! Σύμφωνα δε με τους κτηματομεσίτες, τα νησιά αποτελούν τη μοναδική κατηγορία ακινήτων που αντιστέκονται στην κρίση, δεδομένου ότι σε αντίθεση με τις υπόλοιπες κατηγορίες του real estate, ο αριθμός τους είναι περιορισμένος. Δεν εμφανίζουν δηλαδή μεγάλο απόθεμα και η τοποθεσία τους είναι μοναδική. Μεταξύ των ελληνικών νησιών που διατίθενται προς ... επένδυση αυτή την εποχή είναι ο Άγιος Αθανάσιος, έκτασης 10,8 στρεμμάτων, που πωλείται έναντι 1,5 εκατομμυρίου ευρώ, η «Λιγιά», που απέχει περί τα 50 μέτρα από την Ιθάκη, είναι έκτασης 130 στρεμμάτων και κοστίζει μόλις 586 χιλιάδες ευρώ, και η «Ναυσικά» που επίσης υπάγεται διοικητικά στην Ιθάκη. Συνολικά πωλούνται 6 νησιά στο Ιόνιο, δύο στον Κορινθιακό, ένα στον Αμβρακικό Κόλπο, καθώς και ένα στο Σαρωνικό! Στο θέμα επανέρχεται με ένα δημοσίευμα που μεταξύ άλλων βρίθει και ανακριβειών το περιοδικό Business Week στο τελευταίο του τεύχος. Που παρουσιάζει επιλεγμένες ... ιστορίες υποψηφίων επενδυτών που ενδιαφέρθηκαν ή ενδιαφέρονται ακόμη να επενδύσουν σε ελληνικά νησιά και με διάφορους τρόπους αντιμετώπισαν το «ελληνικό τέρας της γραφειοκρατίας». Όπως για παράδειγμα η περίπτωση του 63χρονου Αντουάν Μααλούφ, διευθυντή του επενδυτικού fund MMC Group, που ενδιαφέρθηκε ήδη από την άνοιξη του 2008 να αγοράσει αντί 120 εκατομμυρίων ευρώ τη βραχονησίδα «Πάτροκλος» (το γνωστό μας «Γαιδουρονήσι») στο Σαρωνικό προκειμένου να εγκαταστήσει εκεί ένα θεματικό πάρκο στα πρότυπα του ... Λας Βέγκας με καζίνο, γήπεδα γκολφ και πεντάστερα ξενοδοχεία δυναμικότητας 50.000 επισκεπτών (!!!) που θα απασχολούσαν περί τους 8000 εργαζόμενους!!! Λέγεται μάλιστα πως είχε εξασφαλίσει και τη συνεργασία της Donatella Versace για τη διακόσμηση ενός ξενοδοχείου ... Ευχές από Φάνη… Φέρεται να ζήτησε απλώς την έγγραφη διαβεβαίωση της ελληνικής κυβέρνησης ότι το όλο project θα τύχει της στήριξής της απέναντι στα πλείστα όσα γραφειοκρατικά προβλήματα ανακύπτουν συνήθως σε τέτοιας κλίμακας επενδύσεις. Έγγραφη δέσμευση της κυβέρνησης δεν έλαβε ποτέ, μόνο τις ... ευχές της τότε υπουργού Τουρισμού Φάνης Πάλλη-Πετραλιά. Το Γαϊδουρονήσι παραμένει ξερότοπος ... Οι συντάκτες του Business Week τονίζουν πως ο πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου έχει δεχθεί πιέσεις από τους Ευρωπαίους ομολόγους του να υιοθετήσει μια «στρατηγική» που θα διασφαλίσει έσοδα από «πάγια στοιχεία» της ελληνικής οικονομίας, όπως τα ... περίπου 6.000 ηλιόλουστα νησιά της! Στο δημοσίευμα αναγράφεται πως τα περισσότερα από τα ελληνικά νησιά βρίσκονται σε ιδιωτικά χέρια (!;) και πως αποτιμώνται σε ιδιαίτερα ελκυστικές τιμές, μεταξύ 3 και 150 εκατομμυρίων ευρώ. Προφανώς οι συντάκτες αναφέρονται στα λιγοστά ιδιωτικά νησιά ανά την επικράτεια, όμως δεν το διευκρινίζουν με αποτέλεσμα ο αναγνώστης να μένει με την εντύπωση πως το σύνολο του ελληνικού αρχιπελάγους είναι κάτι σαν ένα συνοθύλευμα ιδιωτικών «παραδείσων» που έναντι μερικών εκατομμυρίων ευρώ μπορεί να αλλάξει χέρια!!! Στο δημοσίευμα μάλιστα χρησιμοποιούνται μερικά «λαμπερά» παραδείγματα, όπως τα προς πώληση (;) νησιά του Σκορπιού – ιδιοκτησίας Ωνάση – της Σπετσοπούλας της οικογένειας Νιάρχου και της Κορωνίδας των Λιβανών. Πάντα με βάση το δημοσίευμα, η Ελλάδα μπορεί να ακολουθήσει το παράδειγμα της Ρωσίας που μεταξύ το 1993 και το 1995 εκποίησε κρατική γη – «φιλέτο» στο ήμισυ της εκτιμώμενης αξίας της, για να μαζέψει ρευστό. Το ίδιο έκανε και με κρατικά ελεγχόμενες επιχειρήσεις, καταφέρνοντας να πουλήσει σε ιδιώτες 20.000 επιχειρήσεις (από τις περίπου 27.000 κρατικές τότε). Μόνο που τις πούλησε στο ένα δέκατο της αξίας τους και δημιούργησε μια νέα γενιά δισεκατομμυριούχων. Η «συνταγή» αυτή μπορεί να ακολουθηθεί και στην Ελλάδα, αφού η επένδυση σε μοναδικά τεμάχια γης, όπως είναι τα νησιά, πάντα αποτελούν «κράχτη» για άμεσες επενδύσεις που τόσο χρειάζεται η χώρα μας. Το μόνο πρόβλημα που «βλέπει» το Business Week είναι το ότι η ελληνική κυβέρνηση δεν έχει κάνει τίποτε για να διευκολύνει τους ενδιαφερόμενους επενδυτές να απαλλαγούν από την γραφειοκρατία. Χαρακτηριστικά αναφέρεται στο δημοσίευμα πως οι επενδυτές που ενδιαφέρονται να τοποθετήσουν τα εκατομμύριά τους σε ένα ελληνικό νησί, περισσότερο χρόνο ξοδεύουν στις διαπραγματεύσεις με τους κρατικούς λειτουργούς, την Εφορία και τις αρμόδιες υπηρεσίες, παρά στα «παζάρια» με τον ιδιοκτήτη – πωλητή του νησιού! Χρειάζονται 2.500 άδειες Στο δημοσίευμα γίνεται λόγος για την εμπλοκή 8 διαφορετικών υπουργείων στην αγοραπωλησία νησιών ή μεγάλων εκτάσεων στη χώρα, ενώ το σύνολο των αδειών που απαιτούνται ξεπερνούν τις 2.500!!! Επίσης μεγάλο πρόβλημα αποτελεί και το γεγονός πως στην χώρα μας δεν υπάρχει ακόμα κτηματολόγιο, ουσιαστικά δηλαδή κανείς δεν μπορεί να πει με σιγουριά ποιος κατέχει τι και που στη χώρα! Στο ίδιο δημοσίευμα οι συντάκτες ψέγουν Κυβέρνηση, Πολιτεία και Εκκλησία, αναφερόμενοι στη διαδικασία που μπορεί να ακολουθήσει κανείς για να αγοράσει γη στην Ελλάδα γρήγορα και με μειωμένους ή καθόλου φόρους. Αναφέρονται στις προ πολλών δεκαετιών προσπάθειες του συγκροτήματος των Beatles να αγοράσουν το νησί «Αγία Τριάδα» στον Ευβοϊκό Κόλπο, τότε ιδιοκτησίας της οικογένειας του ιατρού Παπανικολάου. Τελικώς απέτυχαν, θα τα είχαν καταφέρει όμως εάν είχαν υποσχεθεί στην τοπική Μητρόπολη να χτίσουν εκεί μια εκκλησία, γιατί τότε – πάντα σύμφωνα με τους συντάκτες του Business Week – ο Μητροπολίτης θα μεσολαβούσε να εκδοθεί οικοδομική άδεια, το σπίτι που θα χτιζόταν θα το «ονόμαζαν» ξενώνα, την πισίνα «κολυμπήθρα» και πέραν όλων των άλλων δεν θα πλήρωνα φόρο, όπως δεν πληρώνει και η Εκκλησία για την περιουσία της!!! Τέλος, το ρεπορτάζ καταλήγει στο συμπέρασμα (;!) ότι η ελληνική κυβέρνηση έχει στα άμεσα σχέδιά της την πώληση σε ιδιώτες επενδυτές «φιλέτων» γης εκτιμώμενης αξίας άνω των 300 δις ευρώ, λέγοντας πως παρόμοιας έκτασης πωλήσεις κρατικής γης έχει καταγραφεί στο παρελθόν μόνο στις αρχές του 18ου αιώνα όταν ο ... Ναπολέων εκποίησε 828.000 τετραγωνικά μίλια γης στην τότε γαλλική κτήση της αμερικανικής Λουιζιάνα στο υπό σύσταση αμερικανικό κράτος (νυν ΗΠΑ). Έναντι ευτελούς τιμής, μόλις 15 εκατομμύρια δολάρια! ΠΗΓΗ: http://www.protothema.gr/