Διαβάζω το τελευταίο διάστημα νοσταλγικά άρθρα παρελθοντικής λαγνείας ως την καλύτερη πρόταση που μπορεί κανείς να προσφέρει για τη διαμόρφωση της τωρινής κατάστασης. Άρθρα που πραγματεύονται ότι θα πρέπει να επιστρέψουμε σε χρόνια παλιά, εκεί που οι αξίες είχαν μορφή και που η απλή ζωή απήλασσε τον άνθρωπο από τα προβλήματα που αντιμετωπίζει σήμερα. Εκεί, κάπου γύρω στην Ελλάδα του ‘50, που η οικογένεια μαζευόταν γύρω από το τραπέζι, όπου το ψωμί και η ελιά είχε μια μυρωδιά αγαπημένη, όπου ο σκύλος κουνούσε χαρούμενα την ουρά του και εκεί όπου, αν και φτωχοί, όλοι ήμασταν ευχαριστημένοι με μικρά, αλλά απλά καθημερινά πράγματα στη ζωή.
Περισσότερα...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου